Overdenking

De kerk als pleisterplaats voor de ziel

‘Kerk naar 2025: Een verkenning’, zo luidde de titel van het rapport van de Generale Synode dat in april 2015 verscheen. De suggesties die het rapport aanreikt op weg naar 2025 zijn nog altijd relevant.  Het rapport opent met een raadselachtige zin van een filosoof. Hij omschrijft de tijd aldus:

wij storten ons naar voren

Uit het rapport: “(…) Wij storten ons naar voren want gisteren is vervaagd en biedt geen houvast. We leven naar de dag van morgen in de hoop en het verlangen te landen in een paradijs maar bevreesd op harde rots kapot te slaan. En de ziel? De ziel lijkt afgeschaft en schreeuwt tegelijk om aandacht. De ziel ligt op apegapen, en tegelijk is er een markt vol aanbod voor. In deze wereld is de kerk. Voor velen hoort die bij gisteren. (…) Ze past niet meer bij vandaag. (…) in een cultuur die bewegelijk is, springerig, innovatief, individualistisch, en die weinig op heeft met oude instituten, vaste verbanden en versleten zekerheden. De kerk is ‘uit’, ook als spiritualiteit ‘in’ is.

Het rapport geeft enkele mogelijke antwoorden op de vraag waarom de kerk moet blijven:

“(…) De kerk moet blijven omdat er een verhaal verteld wordt dat wij nergens anders horen. De kerk moet blijven omdat het een gemeenschap is van broeders en zusters. Geen mensen die elkaar uitgekozen hebben omdat ze elkaar altijd zo aardig vinden, maar mensen die elkaar aanvaarden in Jezus’ naam.

De kerk moet blijven omdat wij er zegen ontvangen, maar ook omdat wij er een ‘zending’ krijgen… Wij hebben een plaats nodig waar we op onze benen worden gezet, waar ons richting wordt gewezen, waar duidelijk wordt waar we ons aan willen en moeten geven.(…)”

 

Waarom vind jij dat de kerk moet blijven? Deze vraag over de toekomst van de kerk is ook anno 2024 relevant. Wij die op zondagmorgen samenkomen horen naar Bijbelse verhalen, liederen en gedichten. Er wordt met hart en ziel gezongen over Gods liefde en het goede bericht, het evangelie, ons gebracht door Jezus. Zo houden wij als plaatselijke de kerk de hoopvolle herinnering aan wat ons is overgeleverd levend.

Ja, wij storten ons naar voren. Wat de tijd ons brengen zal, is ongewis. Onze protestantse gemeente ziet vooruit. Een verdere samenwerking van onze gemeente met die van Broek op Langedijk (Trefpuntkerk) en Noord-Scharwoude en Oudkarspel (Allemanskerk) ligt in het verschiet. Om samen invulling te geven op  het antwoord van de vraag: waarom moet de kerk blijven?

 

ds. John Bijman